TY - JOUR ID - 8485 TI - زعفران در آینه دانش بومی میراث مکتوب کهن ایران JO - دو فصلنامه دانش های بومی ایران JA - QJIK LA - fa SN - 2345-6019 AU - مسعودی فر, امید AD - استادیار گروه کشاورزی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران. Y1 - 2017 PY - 2017 VL - 3 IS - 6 SP - 211 EP - 235 KW - دانش بومی KW - زعفران KW - طب سنتی KW - متون کهن KW - نسخ خطی DO - 10.22054/qjik.2017.15189.1038 N2 - زعفران گیاه بومی ایران است که از دوران باستان ایرانیان نحوه کشت و کار، کاربرد های تغذیه ای و مصارف دارویی می شناختند. دانش بومی ایرانیان در ارتباط با زعفران بسیار غنی بوده و امروزه کاربردی است که ریشه علمی در متون کهن کشاورزی دارد. این گیاه در فرهنگ و ادبیات فارسی جایگاه ویژه ای پیدا کرده است که نشانه پر ارزش بودن و عاشقی که دور از معشوق به حال ناخوش گرفتار گردیده، می باشد. در متون کهن کشاورزی، گیاهشناسی و کلیه مراحل کاشت، داشت و برداشت این گیاه تشریح و تبیین گردیده است ودر مرحله داشت دور آبیاری برای مناطق مختلف دو بار توصیه شده است . بر اساس این متون مهمترین آفات این گیاه جوندگان موش و خرگوش است. در کتب طب سنتی مصرف دارویی زعفران در قوت دادن احشاء داخلی ، مفرح بودن آن ، موارد مصرف ادویه ای و مصارف عطری گیاه تشریح گردیده است . خطرات مصرف بالای زعفران نیز در این متون در بعضی متون نگارش یافته است. UR - https://qjik.atu.ac.ir/article_8485.html L1 - https://qjik.atu.ac.ir/article_8485_8361bc4014dc9cc6a584d83f6cade7c8.pdf ER -