Indigenous Knowledge
Abstract
از آنجا که ایرانیان یکی از اولین مردمانی بودهاند که از دوران گردآوری خوراک گیاهی و جانوری (صیادی و شکار) گذر کرده و پا در یکجانشینی و تولید خوراک گیاهی و حیوانی نهادهاند. ...
Read More
از آنجا که ایرانیان یکی از اولین مردمانی بودهاند که از دوران گردآوری خوراک گیاهی و جانوری (صیادی و شکار) گذر کرده و پا در یکجانشینی و تولید خوراک گیاهی و حیوانی نهادهاند. پس طبیعی است که بیش از دیگر مردمان جهان به خاک به دیده احترام نگاه کنند. این گرامیداشت به اندازهای بوده که ایرانیان خاکی بودن را صفتی والا دانسته و خود را به این صفت نامگذاری میکنند. ستایش افتادگی و تواضع در ادبیات ایرانی بازتاب یافته است.تقدس خاک همچنین سبب شده است که آنان در پاکیزگی زمین و نیالودن آن سخاوت بسیار داشته و در پاکیزه داشتن خاک و آب و هوا به خویشتن سختیهای بسیار روا دارند و در آبادانی و پاکیزگی و سرسبزی خاک بسیار بکوشند.گفتنی است که ستایش زمین و خاک تنها ویژۀ ایرانیان باستان نبوده است، هومر از شاعران دوران باستان یونان که در اشعار خود، کار و کشاورزی را ستوده است، دربارۀ زمین سروده:«در بارۀ زمین، این مادرِ همگان، میسرایم: ای زمینِ ستوار! که همه چیز جهان را تغذیه میکنی،... آنِ تو جان بخشی و فنای آدمی زادگان میرا است.»( )
Atefe Ansari; Behnam Pedram; Mohammad Hassan Talebian
Abstract
The relationship between man and nature is realized with his presence in the natural environment. This unavoidable relationship has undergone many changes over time and has created cultures and, numerous works such as Agriculture and its infrastructure including dovecotes accordingly. This native architecture ...
Read More
The relationship between man and nature is realized with his presence in the natural environment. This unavoidable relationship has undergone many changes over time and has created cultures and, numerous works such as Agriculture and its infrastructure including dovecotes accordingly. This native architecture is constructed in such a way that it doesn't hurt nature on the one hand and causes physical and meta-physical relationship between man and nature on the other hand; which gives a different definition to the life of Isfahan’s fields. Although this relationship has varied in the quality of life due to traditional agriculture change, but the remained structure of dovecotes, make it possible to return to field cycle. Therefore, this research has considered to meta-physical concepts of this architecture in relationship between man and nature, in addition to the physical aspects attended by previous researchers.Thereby, the main question is the quality of the relationship between man and nature in the Isfahan’s fields due to the presence of the dovecotes; which describes evolution of the relationship between man and nature by the passage of time and Iranian plateau through a descriptive-analytical method and further studies this relationship in the countryside fields of Isfahan. The results show that this relationship in Isfahan's fields is divided into four distinct periods in which dovecotes have a significant impact on the human interaction with nature. This native architecture indicates how the farmers of this region interact with the environment, which has led to a triangular relationship between humans, fields and dovecotes.
