خدیجه بوزرجمهری؛ حسنعلی جهانتیغ
چکیده
توجه به کشاورزی بومی یک استراتژی جدید در توسعۀ جوامع محلی است که به دلیل انطباقپذیری با شرایط محیطی، اجتماعی و اقتصادی جامعه، نقش حائز اهمیتی درتولید و بهبود معیشت مردم محلی دارد. در بستر خشکیده دریاچه هامون نوعی کشت بومی جالیز انجام میگیرد که در محل به کشت «تیرماهی» یا «تیرماهای» مشهور است و سبب تأمین معاش تعداد ...
بیشتر
توجه به کشاورزی بومی یک استراتژی جدید در توسعۀ جوامع محلی است که به دلیل انطباقپذیری با شرایط محیطی، اجتماعی و اقتصادی جامعه، نقش حائز اهمیتی درتولید و بهبود معیشت مردم محلی دارد. در بستر خشکیده دریاچه هامون نوعی کشت بومی جالیز انجام میگیرد که در محل به کشت «تیرماهی» یا «تیرماهای» مشهور است و سبب تأمین معاش تعداد زیادی از ساکنین منطقه شده و با کشاورزی ارگانیک تشابه زیادی دارد. بر این اساس، هدف مطالعۀ پیشرو شناسایی و معرفی فناوریهای بومی این کشت و بررسی نقش آن در معیشت جوامع روستایی سیستان است. روش تحقیق توصیفی –تحلیلی و به شیوۀ اسنادی و میدانی اطلاعات لازم جمع آوری شده است و از تکنیکهای کیفی وکمی مشاهدۀ مستقیم و مصاحبۀ سازمانیافته و پرسشنامه استفاده شده است. جامعۀ آماری شامل 37 کشاورز جالیزکار از 12روستای منطقه سیستان است. نتایج تحقیق نشان میدهد که روستاییان از زمانهای گذشته تا کنون درهنگام خشکسالی دریاچه،حدود 12 هکتار از اراضی دریاچه را به کشت محصول جالیز (خربزه) اختصاص میدهند و جز از بذر و مراقبت در مرحله داشت از نهادۀ دیگری استفاده نمیکنند. روستاییان با تکیه بر دانش و تجربیات بومی خویش، محصول ارگانیکی تولید میکنند که ضمن افزایش درآمد، به محیط زیست نیزصدمهای وارد نمیکند. نتایج آزمون T تک نمونهای با میانگین 3.03 نشان داد که این کشت تأثیر قابل توجهی بر بهبود معیشت روستاییان منطقه دارد.
خدیجه بوزرجمهری؛ مهدی معصومی جشنی؛ حسنعلی جهانتیغ
چکیده
دامداران در جوامع روستایی جهت پرورش و مدیریت امور دام فعالیتهای را به صورت مشترک انجام میدهند و تحقیقات حاکی از آن است که همیاری و همکاری بین دامداران و بویژه زنان روستایی نقش کلیدی را ایفا میکند. هدف از انجام تحقیق حاضر، شناخت دانش بومی و سنتهای محلی زنان روستایی ابونصر در تولید و مدیریت فرآوردههای دامی در شهرستان بوانات ...
بیشتر
دامداران در جوامع روستایی جهت پرورش و مدیریت امور دام فعالیتهای را به صورت مشترک انجام میدهند و تحقیقات حاکی از آن است که همیاری و همکاری بین دامداران و بویژه زنان روستایی نقش کلیدی را ایفا میکند. هدف از انجام تحقیق حاضر، شناخت دانش بومی و سنتهای محلی زنان روستایی ابونصر در تولید و مدیریت فرآوردههای دامی در شهرستان بوانات استان فارس است. روش تحقیق بر مبنای روشهای پیمایشی است و برای جمعآوری اطلاعات از تکنیکهای کیفی شامل مشاهده مستقیم، مشاهده مشارکتی و مصاحبه سازمان یافته استفاده شده است. جامعه آماری شامل 29 نفر زن روستایی دامدار ساکن در روستای ابونصر است که اطلاعات به شیوه کیفی جمع آوری و تحلیل شده است. نتایج تحقیق حاکی از وجود دانش بومی و سنتهای محلی غنی در بین زنان روستای منطقه است که ناشی از وجود نظام سنتی شیردوشی (دون) و مکانیسم مدیریت شیر و فراوردههای لبنی است. نظام دون یک نهاد اجتماعی سنتی برای اعضایی است که به صورت مشارکتی در تولید فراوردههای دامی فعالیت میکنند. این نظام سنتی در ایجاد پیوند اجتماعی قوی بین زنان دامدار موثر بوده و علاوه بر ایجاد تسهیلات در فرایند تولید و مدیریت فراوردههای لبنی، در افزایش کیفی و کمی تولیدات دامی نیز تاثیر داشته است.