در دستبافتههای عشایری، علیرغم اینکه جنبه کاربردی و خود مصرفی بودن، هدف بود لیک جنبه زیباشناختی و تلطیف نمودن آن با انواع نقش و نگارههای بومی که حاصل زایش باورهای شخصی و جمعی است، برجستهتر مینماید و گویی دست-بافته بهانه و عرصهای بوده برای رخ نمودن ذوقآزمایی، بازنمایی خیال و احساس. جل اسب نمودی از دستبافتههای عشایری و بهطور خاص قشقایی است که فضایی را جهت طراحی، نقشاندازی و همنشین کردن رنگهای بومی و طبیعی توسط بافنده فرآهم آوردهاست. در این مقاله، ضمن پرداختن مختصر به توصیف و معرفی دستبافتههای قشقایی، انواع پوششها و تزئینات مربوط به اسب، جلهای عشایری و بهطورخاص جلهای قشقایی از منظر فن بافت و ساختار و همچنین ابعاد زیباشناختی آن، معرفی، توصیف و تحلیل قرارمیگیرد و برای این فرآیند، تعداد 24 جل بهعنوان نمونه انتخاب مورد مطالعه قرارگرفت. یافتههای حاصل از تحقیق پیش رو بر آن است که ساختار جلهای همه مناطق ایران فارغ از برخی استثناعها، از یک شکل و فرم کلی تبعیت میکند.
افروغ, محمد. (1400). پژوهشی در جُل های عشایری با تأکید بر جل های قشقایی. دو فصلنامه دانش های بومی ایران, 8(15), 53-84. doi: 10.22054/qjik.2020.46758.1171
MLA
محمد افروغ. "پژوهشی در جُل های عشایری با تأکید بر جل های قشقایی". دو فصلنامه دانش های بومی ایران, 8, 15, 1400, 53-84. doi: 10.22054/qjik.2020.46758.1171
HARVARD
افروغ, محمد. (1400). 'پژوهشی در جُل های عشایری با تأکید بر جل های قشقایی', دو فصلنامه دانش های بومی ایران, 8(15), pp. 53-84. doi: 10.22054/qjik.2020.46758.1171
VANCOUVER
افروغ, محمد. پژوهشی در جُل های عشایری با تأکید بر جل های قشقایی. دو فصلنامه دانش های بومی ایران, 1400; 8(15): 53-84. doi: 10.22054/qjik.2020.46758.1171