نقش حقوق عرفی درمدیریت سنتی توزیع و تقسیم و پایداری آب قنات

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

پژوهشگر ارشد حوزه دانش بومی

10.22054/qjik.2021.55557.1229

چکیده

نظر کسانی‌که با قنات سرناسازگاری دارند این است که چون آب‌دهی قنات قابل کنترل نیست درزمستان که کشاورزان نیاز کمتری به آب دارند در یک فصل کامل بخش عمده ای از آب قنات‌ها بیهوده هرز می‌رود ولی ما در این جا می‌خواهیم دلایلی را بیاوریم که هرز روی آب قنات حتی از سیستم پیشرفته‌ی لوله‌کشی که بعد از مدتی فرسوده می‌شود به‌مراتب کمتر بوده است . آب قنات حتی بعد از مصرف هم از دایره‌ی تولید خارج نمی‌شود. زیرا مازاد آبی که در زمین‌های کشاورزی و باغ‌های روستا به‌مصرف می‌رسد به‌قنات‌های زیرگذر روستاهای دیگر نفوذ کرده و پایین‌تر دوباره مورد استفاده قرارمی‌گیرد و این چرخه‌ی بده‌بستان در طول مسیر قنات‌ها تکرار می‌شود. وانگهی درنظام آبیاری با قنات برای حفظ و صرفه‌جویی در مصرف آب قانون‌های نانوشته و عرفی بی‌شماری وجود دارد که از مقنی گرفته تا میراب و آبیار وکشاورز خود را ملزم به‌رعایت دقیق آن می‌دانند. این قانون‌ها درست از روزی که اولین کلنگ احداث یک‌قنات به‌زمین زده می‌شد با شرایطی تا آفتابی شدن و رسیدن قنات به‌مظهر و حتی بعد از آن تا رسیدن به‌محل شرب محفوظ ولی متغیر بود.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

اشتراک گذاری

ارجاع به این مقاله

آمار