نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری

چکیده

مرشدی،‌ هنر ضرب‌نوازی و خواندن آوازهای حماسی در زورخانه است.‌‌ از دیرباز این هنر بومی سینه به سینه به هنرجویان منتقل شده است اما امروزه فدراسیون پهلوانی و ورزش زورخانه‌ای بر هنر مرشدی نظارت دارد.
ضرب‌نوازی طی سالیان طولانی فشار بسیاری بر بدن وارد می‌آورد.‌ چهار عضو بدن مرشدان در معرض ابتلا به بیماری قرار دارند. این نواحی عبارتند از حنجره، کلیه، بخش شنوایی گوش‌ها و پوست. با بررسی و مطالعه تجارب مرشدان دریافتیم با آموزش صحیح و اصولی، مراقبت وآمادگی لازم جسمی و روحی تا حدود زیادی بیماری‌های حنجره و کلیه در این افراد کاهش می‌یابد.
هدف از پژوهش حاضر آن است تا علاوه بر معرفی برخی بیماری‌هایی که مرشدان زورخانه بدان مبتلا می‌شوند،‌ اطلاعاتی در مورد پیشگیری و درمان این بیماری‌ها بر اساس دانش پزشکی عامیانه ارائه شود.
تاکنون پژوهش مستقلی درباره بیماری‌های مرشدان زورخانه ‌صورت نگرفته و تنها در برخی منابع به بروز بیماری‌های پوستی در میان آنان اشاره شده است. داده‌های ارائه شده بر پایه پژوهش‌های میدانی نگارنده و مصاحبه‌های عمیق با مرشدان پیشکسوت، زورخانه‌داران،‌‌‌‌ سازندگان اسباب و آلات ورزش باستانی، باستانی‌کاران و حضور در زورخانه‌ها طی سال‌های 1396و 1397 در استان تهران به دست آمده است.
کلید‌واژه‌ها
مرشد- زورخانه- ‌ورزش باستانی‌- بیماری

کلیدواژه‌ها

  •  

    • انصاف پور، غلامرضا. (1386)، تاریخ و فرهنگ زورخانه و گروه‌های اجتماعی زورخانه‌رو، تهران: اختران کتاب.
    • ابوالحسنی ترقی، مهدی.­ (1390)، زورخانه در ایران، تهران:­ دفتر پژوهش‌های فرهنگی.
    • بدرآسا، سید حسین. (1391)، زورخانه محل کسب معنویت، یزد: نیکوروش.
    • بهار، مهرداد. (1386)،"ورزش باستانی ایران و ریشه‌های تاریخی ایران"، جستاری در فرهنگ ایران، به کوشش ابوالقاسم اسماعیل‌پور، تهران: اسطوره و پژوهشگاه میراث فرهنگی.
    • پرتو بیضائی کاشانی، حسین. (1382)، تاریخ ورزش باستانی ایران، تهران: زوار.
    • تمولی، مهدی و صغیر، علیرضا. (1391)، آموزش مرشدی، جلد اول، تهران: سفیر اردهال.
    • جعفری، شعبان. (1381)، خاطرات شعبان جعفری، به کوشش هما سرشار، تهران: ثالث.
    • جعفری، محمدجواد؛ جاری، آمنه؛ خداقلی، فریبا؛ خداکریم، سهیلا و اخلاقی پیرپشته، الهام. (1399­)،" اثر مواجهه با صدا و ارتعاش تمام بدن بر سطوح ادراری متانفرین و نورمتانفرین"، مجله طب نظامی. دوره 22، شماره 4: 323-332.
    • ریاضی، محمدرضا و دیگران. (1387)، فرهنگ نگاره‌های ورزشی ایران، تهران: کمیته ملی المپیک جمهوری اسلامی ایران.
    • شریفی، گلفام. (1399) (الف)." فرهنگ مشتمال و مشتمالچی در گرمابه و زورخانه و راهکارهای احیاء این شغل"، نامه انسان‌شناسی. سال 16، شماره 29:165-191.
    • شریفی، گلفام. (1399) (ب). مردم‌نگاری سازندگان اسباب و آلات ورزش باستانی، تهران: پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری (زیر چاپ).
    • صدیق ایمانی،مصطفی.(1362)، نگاهی مختصر بر ورزش زورخانه‌ای در ایران،جلد اول،تهران: مرکز مردم‌شناسی.
    • طلوع‌کیان، فرهاد. (1391)، آموزش ورزش زورخانه‌ای، تهران: سفیر اردهال.
    • فکوهی، ناصر. (1381)، تاریخ اندیشه و نظریه‌های انسان‌شناسی، تهران: نی.
    • کاظمینی، کاظم. (1346)،" زورخانه"، هنر و مردم. شماره 56 و 57: 55-62.
    • مختاری، محمد. (1381)، میراث پهلوانی، تهران: اداره کل آموزش، انتشارات و تولیدات فرهنگی.
    • مفیدی، عباس. (1391)،" بررسی وضعیت قوس‌های ستون فقرات باستانی‌کاران و ارتباط این قوس‌ها با حرکات تخصصی و سابقه ورزشی آن‌ها"، المپیک. شماره 56: 105- 112.
    • نجفی تهرانی، فرامرز، (1370). ریتم‌های ورزشی (­ ریتم‌های زورخانه‌ای)، تهران: پارت.