دانش بومی
فاطمه رودی؛ حسین راعی؛ اصغر محمد مرادی
چکیده
تنوع اقلیمی در استان مازندران موجب شکل‌گیری فضاهای مرتبط با تولید و بهره‌برداری از دام با ویژگی‌های کالبدی و کارکردی متنوع شده است. گسن‌سره و تلار دو عنصر فضایی هستند که توسط جوامع محلی در کوهستان مازندران و در روستای انگه‌رود نور مورداستفاده قرارگرفته‌اند. مسئله تحقیق نیاز به مستندسازی ویژگی‌های معماری و فرهنگی این عناصر است. ...
بیشتر
تنوع اقلیمی در استان مازندران موجب شکل‌گیری فضاهای مرتبط با تولید و بهره‌برداری از دام با ویژگی‌های کالبدی و کارکردی متنوع شده است. گسن‌سره و تلار دو عنصر فضایی هستند که توسط جوامع محلی در کوهستان مازندران و در روستای انگه‌رود نور مورداستفاده قرارگرفته‌اند. مسئله تحقیق نیاز به مستندسازی ویژگی‌های معماری و فرهنگی این عناصر است. عواملی چون مهاجرت و تغییر نظام سنتی دامداری به صنعتی موجب شده است که این میراث بومی در حال زوال و فراموشی قرار گیرد. هدف از این مقاله معرفی میراث بومی مرتبط با دامداری است و روش تحقیق، توصیفی - تحلیلی است. نتایج تحقیق نشان میدهد که تلار نوع بومی ساختارهای سنتی مرتبط با دام در فصل زمستان است و گسن‌سره نیز برای دوشیدن شیر گوسفندان و محصولات لبنی در تابستان مورداستفاده قرار میگیرد. هریک از آنها دارای تنوع فضایی و معماری ویژه بر اساس عملکردشان هستند و دانش بومی مرتبط با سلامت دام، نظام اجتماعی ویژه و سنتهای فرهنگی مرتبط با تولید محصول و خوراک محلی نیز در آنها مستتر است. آنها بخشی از میراث شبانی و کشاورزی ایران محسوب میشوند و ارتباط معناداری با معیشت جغرافیایی و توسعه پایدار دارند.
دانش بومی
مهدی پیرحیاتی
چکیده
پل‌ها در سرزمین کوهستانی ایران به عنوان بناهایی با معماری بومی از دوران پیش از تاریخ وجود داشته‌اند. پل‌ها با تغییرات زندگی بشر و فن‌آوری‌های جدید دست‌خوش تغییر و تحول گردیده و در هر زمان با توجه به نیاز‌های آن دوران ساخته می‌شده است. عبور از رودخانه‌های دائمی و پرآب لرستان که در میان دره‌های عمیق جریان دارند بدون استفاده از ...
بیشتر
پل‌ها در سرزمین کوهستانی ایران به عنوان بناهایی با معماری بومی از دوران پیش از تاریخ وجود داشته‌اند. پل‌ها با تغییرات زندگی بشر و فن‌آوری‌های جدید دست‌خوش تغییر و تحول گردیده و در هر زمان با توجه به نیاز‌های آن دوران ساخته می‌شده است. عبور از رودخانه‌های دائمی و پرآب لرستان که در میان دره‌های عمیق جریان دارند بدون استفاده از پل آسان نبوده است. چندکتیبه باقیمانده در محل چند پل تاریخی لرستان گواه این ادعا است که بدرابنحسنویه در قرن چهارم هجری پلهای عظیمی را بر روی رودخانه‌های لرستان، به خصوص رودخانه کشکان، بنا نهاده بود. از این رو هدف این پژوهش معرفی یکی از سازههای آبی مهم در حوزۀ زاگرس و خوانش و فهم تکنیکها و دانش بومی رایج پلسازی در این دوران با استناد به مدارک و شواهد تاریخی، از طریق مطالعات کتابخانهای و میدانی با استفاده از رویکرد تفسیری و راهبرد کیفی است. پژوهش با تمرکز بر روی 4 نمونه مطالعاتی ضمن دستیابی به شاکله اصلی ساختار کالبدی مشترک پلهای مذکور، خوانش تکنیک و دانش بومی آنها را که شامل بسترسازی و پی سازی، فنآوری ساخت پایهها، تشابه سطح گذر و راه-گذر و تکنیک بومی تاقهای وسیع در دهانههای عریض بود، مشخص نمود.
