نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• سامرا سلیم پور ¹
• امیر انوری مقدم ²

¹ استادیار نساجی پژوهشکده میراث فرهنگی

² کارشناس پژوهش مطالعات و صنایع دستی، اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان جنوبی، بیرجند، ایران.

چکیده

مهارت ساخت پای‌پوش از هنرهای سنتی و اصیل ایرانی است که اگر چه امروزه در اکثر نقاط بدست فراموشی سپرده شده است؛ با این وجود، از آن میتوان به‌عنوان یک نماد فرهنگی و اجتماعی یاد کرد. شهرستان طبس و روستاهای اطراف آن در گذشته یکی از مهمترین مراکز ساخت پای‌پوش در استان خراسان جنوبی محسوب میشدند. از این پای‌پوش بدلیل سبکی، انعطاف پذیری، استحکام و راحتی برای پیاده روی های طولانی مدت در مشاغلی همچون: کشاورزی، شبانی و زندگی عشایری استفاده فراوانی میشد. هدف این جُستار علاوه بر حفظ و پاسداری از بنیانهای فرهنگی و هنری ایران، معرفی شیوه عملی و گام به گام هنر سنّتی ساخت پای‌ پوش در روستای کُریت است. اصلی ترین پرسش این مطالعه به «چگونگی شیوه ساخت پای‌پوش سنتی کُریت از مواد اولیه طبیعی و بوم‌آورد منطقه» باز می‌گردد. این پژوهش به شیوه توصیفی- تحلیلی و بر اساس مستندات کتابخانه ای، مشاهدات میدانی و مصاحبه با استادکاران هنرمند شهرستان طبس و روستای کُریت نگاشته شده است. نتایج این پژوهش نشان میدهد که مهارت ساخت پای‌پوش سنتی در روستای مذکور مبتنی بر «روحیه تعاون و همکاری» زنان و مردان روستا بوده و برای ساخت آن از مواد کاملاً طبیعی استفاده میشده است.

کلیدواژه‌ها

• پای پوش (یا گیوه) سنّتی
• روستای کُریت
• شهرستان طبس
• خراسان جنوبی

موضوعات

• دانش بومی